YÜZYILIN DEPREMİ GAFİL AVLADI
Bir ömür bitti bitecek Yunusleyin pişemedim
El ayak düştü düşecek Hakk yoluna düşemedim
Nefesim gitti gidecek ne bilsin kimseler halim?
Bedenim soldu solacak dertlerimi aşamadım
Tüm cihanı benim sandım şu kendini bilmeze bak!
Ona buna kulak astım aslını unutana bak!
Ararken dağları aştım düştüğüm nice hale bak!
Bedenim soldu solacak varlığınla taşamadım
Ararım bendeki seni her dem şaşkınım gör beni
Yer yarıldı göçtü canlar mazlum kulun bekler seni
Son ver zalimin zulmüne sevgi olsun deseni
Bedenim soldu solacak mazlumlara koşamadım
Gecenin koynunda naçar gurbetteyim tek başıma
Doğru söylet, doğru eylet leke düşmesin aşıma
Yüzyılın depremi sarstı ölüm yağdı dağa taşa
Bedenim soldu solacak ilmin ile yaşamadım
Hat Ay’ım yerle bir oldu olan hep yoksula oldu
Kahramanmaraş, Adıyaman Malatya Gaziantep soldu
Adana, Diyarbakır, Urfa, Kilis, Osmaniye yoksul doldu
Bedenim soldu solacak bağnazlığı deşemedim
Gelin dostlar bir olalım İlim irfan bilim için
Bunca kin ve nefret kime? Yerin altı bizim için
Malın mülkün neye yarar? Sarayın köşkün kim için?
Bedenim soldu solacak gönlümü hoş edemedim