SON NEFES GELENDE
SON NEFES GELENDE
Sanma ki boyun posun ömür boyu kalacak
Her gün batımı tende günden izler olacak
Sevdiklerin düştükçe pençesine ölümün
Geçen yıllara yanıp ağlayacak gözlerin
Güvenme sakın ola dalına bucağına
Her can düşecek kesin ölümün kucağına
Son demde kim uğrarsa uğrasın ocağına
Geçen yıllara yanıp ağlayacak gözlerin
Son yolculuk bilinmez nice çalar kapını
Hiç kimse bulamamış sonsuz yaşam hapını
Görünce geride kalan otunu sapını
Geçen yıllara yanıp ağlayacak gözlerin
Hey gözü gönlü doymaz! Bu dünya sana da kalmaz!
Dünya malı dünyada kabirde soran olmaz!
Aklı vicdanı olan senin safında kalmaz!
Geçen yıllara yanıp ağlayacak gözlerin
Şükranca yaşasam da sokaklar mazlum dolu
Her biri bağrım deler şaşırır oldum yolu
Fakirin sözü geçmez bağlanmış eli kolu
Hey zalim! gün gelince ağlayacak gözlerin
Şükran GÜNAY’Dan
Şükranca