Anadolu’m ( Gülce, Buluşma)

***Rahmetli Mustafa Ceylan kardeşimin ruhuna gider inşallah.
Bizlere, hece ve serbest şiiri buluşturarak şiir yazmada öncülük yapmıştı. Tini mutlu, yeri nurludur Yaradan’ın izniyle.***
Anadolu’m ( Gülce, Buluşma)
Doğar doğmaz anamdan vuruldum sana
Ey yeryüzünün şahı! Kulak ver bana!
Ayrı düştüm ya senden! Huzur yok cana
Ağlarım, yanarım canım Anadolu’m
Buralar başka!
Akşam soluğu düştü mü?
İner perdeler ardı sıra
Dellenir işte o zaman ben’im;
Uyku durak ne gezer?
Sokaklarda tık yok
Zihnimde deli hasret
Başım yastık ister
Tinim der sabret!
Meyve sebze bol ama kokusu olmaz
Çoluk çocuk çalışır cepleri dolmaz
Ey cennetin köşesi! Aşkın hiç solmaz
Başımın tacısın kanım Anadolu’m
Zihnim şaşkın, bedenim yasta!
İşimde aşımda seni sayıklar özüm
Yaz kış demez sanadır sözüm
Aklımdan hiç çıkmaz
Yoksulu yaşlısı hastası anası kızı
Çekmeyen bilmez!
Yer gök şahit! dinmez sızım.
Mazluma kol kanatsın Anadolu’m
Yuvalar kan ağlar dertler dizi dizi
Vekiller dil dökerek aldatır bizi
Köşeyi dönünce yoktur yolu izi
Rüyam, emelimsin, şanım Anadolu’m
Gecem kara gündüzüm kapkara!
Uslanmaz benim delinin delisi gönlüm
Saysam döksem;
Upuzun mektup yazsam tuzu kurulara,
Kulak veren olur mu,
Özüm sözüm, gönül bağım Anadolu’m?
Gözyaşım taşıyor inciler dizmeli
Yunus’un aşkını gözlere çizmeli
Mevlana gibi gönüllerde gezmeli
Yürek bağım, çocuk yanım Anadolu’m.
Şükran Günay’dan
Şükranca