SEHERDE KUŞLAR
Penceremi açtım; alaca karanlık.
Saate baktım; yaklaşıyor aydınlık.
Gündüzü gözlüyor bencileyin;
Doğada garip yalnızlık…
Sanki tören var,
Ortalık sus pus,
Bekler gibi yer gök,
Tümden hazır ve nazır.
Cıvıltılar, ötüşmeler başladı.
Nereye baksam AŞK vardı.
Tılsımlı düzen tenimi sardı sarmaladı.
Meleğim işte o an;
Tinimden göklere şükürler saçıldı.
Çekilince gecenin son karası,
Açıldı geceyle sabahın arası
Süzüldü odama aydınlığı sabahın,
Okşadı ben’imi hikmeti doğanın.
Tam da gündoğumundaydı;
Garip!
Konser dağıldı…
Bilmem ki nasıl desem? ! .
Daldım kaldım…
Sabahın koynunda;
Şükranca ibretler vardı.
Şükran Günay’dan
Şükranca
Related Posts
Tags
Share This
