SEHER VAKTİNDE KUŞLAR
Penceremi açtım; alaca karanlık.
Saate baktım; yaklaşıyor aydınlık.
Gündüzü gözlüyor bencileyin;
Doğadaki garip yalnızlık…
Sanki tören var,
Ortalık sus pus,
Bekliyor yer gök hazır.
Gizemin saati çaldı;
Cıvıltılar, ötüşmeler başladı.
Nereye baksam AŞK vardı.
Tılsımlı düzen bedenime dağıldı.
Meleğim işte o an,
Dilimden göklere şükürler yayıldı.
Çok sürmedi;
Gecenin son karacası süzüldü,
Sessizce sabaha bezendi.
Ardından aydınlığı sabahın,
Okşadı bilgece odamı, tinimi.
Tam da gündoğumunda,
Konser dağıldı, kuşlardan çıt çıkmadı.
Bilmem ki nasıl desem?!.
Doğanın kucağında,
Güne başlamak harikaydı!
Daldım kaldım;
Şükranca sonsuz ibretler vardı.
Şükran GÜNAY’dan Şükranca