ONU GÖRMEYİ ÇOK İSTİYORDUM

Haz 9, 2020 by Şükran

Komşumuz Zehra ablamla Bülbül restorana gitmiştik.
İftar sonrası sohbete dalmıştık ki, birilerinin gelişi dikkatimi çekti.

Seneler sonra ortaokul Türkçe öğretmenim, Sevim Altaş her zamanki tavrı ve sakinliği ile yanımızdan geçmek üzere iken seslendim:
”Öğretmenim! ”
”Evet.”
Hasret kokan sevgim ve saygımla sarıldım.
”Siz beni unutmuşsunuzdur öğretmenim.” dediğimde;
”Sen unutulacak öğrenci misin Şükran’ım! ” dedi ve
daha da sıkıca sarıldık birbirimize.

Birbirimizi unutmayışımızın bir sürü nedenleri vardı. Şimdi bunları yazamayacağım. Bayram sevincince coştuğumu ve mutlu olduğumu nasıl dile getirebilirim bilmem…

Kısa ve öz, ama ayakta dolu dolu bir sohbetin sonunda; ” Allah sana en güzel şeyi verdi o da AKIL. ” dedi .

Yıllar sonra öğretmenimle buluşmak ve onu hala sağlıklı ve güzel görmek harika bir duyguydu.

Şükranca seven Şükran GÜNAY