Sevgili kardeşim Mehmet

Nis 13, 2021 by Şükran

Sevgili kardeşim Mehmet,

Altın Sokakta evlerimiz yan yana idi. Rahmetli babanı tanımak kısmet olmamıştı. Şaheste Ablam ve annem çok ama çok samimiydiler. O güzel dostluk bana da kısmet oldu ve hemen hemen her gün bizim evde, ya da Altın Sokak’ta Cemilelerin ve Mübeccel Ablaların evinin önünde toplanır, hoş sohbetle vakit geçirirdik. Hatta yaptığımız kısırları, börekleri paylşırdık. Ne güzel günlerdi o günler…

 

Sen Mehmet kardeşim, benim okul arkadaşımdın. O sokaktaki Yalçın kardeşim de. Ertuğrul Yasakçı okul müdürümüzün isteği ile onunla matematik çalışmıştık. Onun da ne güzel annesi ve güzeller güzeli bir kız kardeşi vardı. Biz Altın Sokak’tan taşındıktan sonra kaderim beni Almanya’ya yönlendirdi.

 

Sokağımızın efendi delikanlısı, güzel kardeşim Mehmet, senin aşık olduğunu biliyordum. Ailece samimi olduğumuz için bana anlatmıştın. Olmayacak bir sevdanın peşinde olduğunu sayıklıyordun hep. Çocuktuk ve sırılsıklam aşık olabildiğimiz yaşlardaydık. Senin hap içerek canına kıydığını duyduğumda çok ama çok ağlamıştım. Elimde bir tane olsun fotoğrafın yoktu. Biliyorsun bizler fakir ailelerin çocuklarıydık. Okulda tek tük çekilen fotoğrafları bile alacak paramız yoktu.

 

Bu gün Cemile Mumcu kardeşimle seni ve geçmişi konuşurken, fotoğrafını GERÇEK KUŞADALILAR GRUBU’muzda gördüğünü söyledi. Hemen aradım, buldum. Soyadını unutmuşum. Cemile’mden gereken bilgileri aldım.

 

Kuşadalılardan senin aşkını başka daha kimler biliyordu bilemem, ben ne seni ne de konuştuklarımızı hiç unutmadım kardeşim. Kuşadası’nda şahit olduğum gerçek aşklardan birisi senin aşkın diğeri de rahmetli ağabeyimin aşkıydı. Her ikiniz için de bu dünyada güller açmadı. Sen kendi isteğinle ayrılıvermiştin aramızdan. Duyduğumda inan kendime gelinceye kadar çok ama çok ağladım. Bugün fotoğrafına bakınca yine aynı duyguları yoğun yaşadım. Bir de artık yaşlandım. Yaşlanınca daha bir sulu göz oluyor insan. Şaheste Ablamla daha sonra konuştuğumda birbirimize sarılışımızı ve hıçkırıklarımızı bilmem ki oralardan sen de gördün mü yakışıklı  kardeşim Mehmet?

 

Bugün Ramazan Ayının ilk günü. Kuran-ı Kerim’in peygamberimize vahiy yoluyla bildirilmeğe başladığı ay. Ramazanın ilk gününde seni yad etmek, fotoğrafına ulaşmak kısmet oldu. İnşallah tinin mutlu, yerin nurlar içindedir.

 

Büyüklerimizin hepsi sırayla Hakk’a kavuştular. Sıra bizlere ne zaman gelecek bilinmez. Son nefesimize kadar o altın kalpli büyüklerimize şükür  dualarımızı göndermeye devam edeceğizdiye umutluyuz.

 

Bu fotoğraftaki diğer kardeşlerimi bilemedim. Tam yarım asırdır tatillerde gelip gidiyorum. Bildiğin gibi ailelerimizle ilgilenirken etrafımızı sormak, araştırmak mümkün olmadı. Yaşlandıkça, emekli olunca; geçmişimizi konuşup yazmak daha çok mümkün oldu. Yaradan bakalım ne zamana kadar izin verecek.

 

Geçmişimizi hatırlatan, fotoğraflarda bizleri buluşturan Kuşadası’nın  gül yürekli  kardeşlerimize minnetim ve teşekkürümün derecesi yok. Allah hepsinden razı olsun.

İnan Mehmet, güzel kardeşim seni görmüş gibi oldum.

 

Sizler de bizleri izleyebiliyor musunuz diye düşünmekten kendimi alamıyorum…

 

Şükran GÜNAY’dan

Şükranca

YİB